Nu staken brengt de welvaart van Vlaanderen in gevaar

Voka Mechelen-Kempen veroordeelt en verwerpt de algemene stakings- en actiedag van woensdag 9 november en somt 5 redenen op waarom staken ons allemaal zuur dreigt op te breken in deze context van oplopende energie- en loonkosten en een economische recessie.

“De concurrentiekracht van onze bedrijven vormt de basis voor de koopkracht van de Vlamingen. Als we dat fundament niet dringend onderstutten, dan dreigt structurele economische schade waar we enkel met harde en pijnlijke maatregelen nog van herstellen. Door nu te staken en actie te voeren doen de vakbonden het omgekeerde van wat nodig is. Door nog meer loon te eisen bovenop de inflatie geven ze de concurrentiekracht een nieuwe mokerslag. Producten en diensten in andere landen worden goedkoper waardoor bedrijven bij ons moeten sluiten. Met nu al een recessie en slechte vooruitzichten is staken ronduit onverantwoord en onaanvaardbaar! Onze ondernemingen kunnen voor die acties geen enkel begrip opbrengen”, zegt Tom Laveren, gedelegeerd bestuurder van Voka Mechelen-Kempen.

5 redenen waarom nu staken ons allemaal zuur zal opbreken

Nooit eerder in de laatste 40 jaar zagen bedrijven de lonen die ze hun medewerkers betalen zo snel stijgen als nu. Op 1 januari gaan de lonen van meer dan 1 miljoen mensen met 10% omhoog. Een bedrijf dat vandaag 10 miljoen euro aan lonen betaalt, geeft daar straks 11 miljoen euro aan uit. En ook in de volgende jaren zet die stijging zich door. We verwachten dat de lonen op drie jaar tijd 21% hoger zullen uitkomen. Elke voorspelling over de inflatie het laatste jaar is tot nu toe een onderschatting gebleken. Het kan dus ook nog meer zijn.

Bedrijven proberen de loonstijgingen door te rekenen in de kostprijs van hun producten en diensten. Zo wordt al wat ze maken duurder. Ondernemingen hebben ook te maken met een sterk stijgende energiefactuur die ze proberen door te rekenen. Dat kan niet blijven doorgaan. Slechts 1 op 5 ondernemingen kan alle kosten doorrekenen, de rest moet het zelf zien op te vangen. De klanten zijn niet bereid om de voortdurende prijsstijgingen te betalen. Veel bedrijven sluiten tijdelijk de deuren en hebben geen werk meer voor een deel van de medewerkers: 950 bedrijven zijn geheel of deels gesloten en 47.000 medewerkers zitten thuis. We hopen dat dit tijdelijk is, maar dat is niet zeker. We zien ook dat de interimarbeid aan het dalen is wat altijd een slecht voorteken is.

Als de lonen in ons land fors hoger zijn dan in de buurlanden, dan is het erg moeilijk voor onze bedrijven om concurrentieel te blijven. Dat is precies wat nu aan het gebeuren is. De Duitse lonen zullen met zo’n 6% stijgen in 2023, bij ons komt er 10% bij. Ook in Nederland en Frankrijk stijgen de lonen minder snel dan bij ons. Onze loonhandicap ten opzichte van de buurlanden stijgt naar 8,6%. We prijzen onze goederen en diensten en vooral ook onze jobs uit de markt. Nu al zegt één onderneming op de drie dat ze inschat het in de nabije toekomst met minder personeel te doen. De rekening van de sterke loonstijging dreigt terecht te komen bij onze eigen werknemers.

Toen het ergste van de coronacrisis achter de rug was, herleefden de economieën wereldwijd. Ook de start van 2022 was veelbelovend en bedrijven maakten weer winst. Daar blijft op het einde van het jaar weinig van over. De orderboeken van ondernemingen lopen leeg. De gemiddelde bedrijfswinsten krimpen fors. Door de kostenstijgingen komt de economie tot stilstand en kijken we aan tegen een economische krimp. Bedrijven moeten hun reserves aanspreken om de recessie door te komen. Elk Europees land bereidt zich voor op een moeilijke winter. Enkel in België wordt er gestaakt omdat een loonstijging met 10% niet genoeg is voor de vakbonden. Dit kan geen enkele onderneming begrijpen, en al zeker niet op de hoofdkwartieren van de buitenlandse vestigingen in Vlaanderen;

Veel bedrijven zien in het laatste kwartaal van dit jaar hun oude energiecontact aflopen. De hoge energieprijzen sijpelen pas straks ten volle door in de bedrijven. Ook de loonstijging van 10% moet in januari nog voor het eerst betaald worden. Ondernemingen nemen maatregelen om ondanks alles te overleven, met sterke gevolgen voor onze economie. Bedrijven worden genoodzaakt om minder te investeren, minder mensen aan te werven en minder te kunnen groeien. De bouwstenen voor een welvarend Vlaanderen dreigen als een kaartenhuis in te storten.
​